تغییرات به وجود آمده در کشور و جهان و اینکه به دلیل توسعة ارتباطات جمعی ، شاگردان حداقل از کتابهای درسی خود بسیار جلوتر می باشند ( گرچه جلوتر بودن آنها از معلمین و اساتید خود جای بحث و بررسی جداگانه را دارد) لزوم نوآوری در ارائة روشهای تدریس به وجود آمد . معلمین که با روشهای تدریس سخنرانی و حداکثر یکی دو روش دیگر عادت کرده بودند ، اینک با بحث های جدید مواجه می شدند ، آموزش گروهی ، تهیه چک لیست انتظارات و ... و خلاصه اینکه دانش آموزان خود را به گونه ای تربیت کنید که آنها در تعامل با یکدیگر دانشی را بیاموزند . عملکردهای آنها را تقویت کنید . دیگر آنها شنوندگان صرف نباشند که هر چه شما می گویید به گوش جان خریدار باشند . به آنها یاد بدهید که پرس و جو کنند و محققانی خوب شوند . دیگر شما به آنها یاد ندهید ، بلکه بر کار آنها نظارت کنید تا خود در تعامل با هم یاد بگیرند . منابع را به آنها معرفی کنید تا خود به بسط دانش خود بپردازند .
وقتی روشهای تدریس تغییر می یابد الزاما نوآوری هایی نیز باید در نحوة اندازه گیری و سنجش پیشرفت تحصیلی فراگیران به وجود آید . ولی روشهای ارزشیابی پیشرفت تحصیلی همگام با تغییر برنامه های درسی و روشهای تدریس پیش نرفته است .
از حدود چهل سال پیش روشها و ابزار جدیدی برای اندازه گیری و سنجش پیشرفت تحصیلی یادگیرندگان طرح ریزی و ابداع شد که با یک فاصلة زمانی نسبتا طولانی این روشها و ابزار کم کم در ایران نیز مطرح گردید :
1- تاکید بر اندازه گیری مهارتهای تفکر و مهارتهای یادگیری فراگیران
2- به کارگیری روش ها و ابزارهای اندازه گیری نوین
3- تاکید بر ارزشیابی تدریجی به جای ارزشیابی نهایی
4- توجه به ارزشیابی های گروهی
5- توجه به ارزشیابی فردی و گروهی
6- ارزشیابی در خارج از چهار دیواری مدرسه و کلاس درس
7- ارزشیابی پوشه ای
8- تاکید بر تفکر واگرا ، همگام با تفکر واگرا
در ارزشیابی سنتی تاکید بر میزان محفوظات و معلومات و توانایی پاسخ گویی به پرسشهای کلیشه ای و مانند کتاب بود . در حالی که اکنون و با ارائة روش تجربی انتظار هست در ارزشیابی به توانایی مشاهدة دقیق ، میزان و نحوة جمع آوری اطلاعات ، فرضیه سازی ، قدرت پیش بینی و ... دانش آموزان توجه شود و انتظار است علاوه بر روشهای سنتی که محدود به آزمونهای مداد و کاغذ بود ، مهارتهای عملکرد فراگیران از راههای دیگر مانند انجام پروژه های تحقیقاتی ، مطالعات کتابخانه ای ، تهیه گزارش از بازدیدهای علمی ، مقاله نویسی و نظایر آن مورد اندازه گیری و سنجش قرار گیرد .

از آنجا که در گذشته بر ارزشیابی پایانی و نهایی تاکید می شد ، اینک توصیه می شود که به ارزشیابیهای تدریجی و مرحله ای توجه شود و دریک ارزشیابی تدریجی نیز به آنچه در آن روز حاصل می شود استناد ننمایند . بلکه چند بار در طول دوره این موضوع تکرار شود تا هم از خطاهای موجود در ارزشیابی کاسته شود و هم فراگیر فرصت داشته باشد از طریق این ارزشیابی به کنترل یادگیری های خود پرداخته و مشکلات خود را بهبود بخشد .

به عنوان مثال در ارزشیابی تدریجی هدیه های آسمان کلاس دوم دبستان از معلمین خواسته شده که بر اساس چک لیست انتظارات که شامل هدف های تدریس هم می تواند باشد ، چند دانش آموز را به طور اتفاقی زیر نظر بگیرند تا متوجه شوند که آیا آنها به اهداف درس رسیده اند یا خیر ؟ یا مهارت او را در انجام اعمال وضو زیر نظر بگیرید که آیا او اعمال را در مرحلة اول فقط به ترتیب انجام می دهد یا خیر ؟ در اینجا دقیقا آنچه را که قرار است توسط معلم ارزشیابی شود مشخص گردیده است . معلم در اولین مشاهده متوجه می شود که دانش آموز به چند هدف نایل نشده است ، پس نمره ای که حتی می تواند کیفی باشد برای او در نظر می گیرد ، ولی این نمره ثابت نخواهد بود .

ممکن است دانش آموز با مشاهدة اعمال دیگران هنگام وضو گرفتن ، یادگیری های خود را کنترل نموده و اشکالات یادگیری خود را بهبود بخشد .

 پس معلم در مشاهدة سوم یا چهارم خود متوجه می شود که دانش آموز به هدف رسیده و در اینجا نمرة قبلی داده شده نیز قابل تغییر خواهد بود .
اهداف دقیق و خوب انتخاب شده اند . ولی به نظر می رسد در جهت نیل به اهداف ، ابزارها یا مناسب انتخاب نشده اند یا به طور کلی برنامه ریزان نتوانسته اند ابزار مناسب را در اختیار اساتید قرار دهند تا اهداف ترسیم شده برای دانش آموزان توضیح داده شود و منجر به یادگیری شده و در نهایت موجبات ارتقای فرد را فراهم کند .
از روش های دیگری که برای ارزشیابی نام برده شده ، موضوع پوشه کار است که مجموعة فعالیت های فردی یا گروهی که شامل نمونه گزارشها ، انشاها ، مقالات ، دست ساخته ها و ... است در یک فایل یا پوشه مخصوص نگهداری می شود و استاد بر اساس آنها در مورد جریان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ، به والدین ، مشاوران و مدیر مدرسه گزارش می دهد