سنجش عملکرد
شامل روش هایی است که توسط آن فراگیران فرصت می یابند مهارتها و شایستگی های آموخته خود را آشکار سازند و در حین آن نیز چیزهایی بیاموزند. این روشها مشتمل بر طراحی و اجرای آزمایش های علمی، نوشتن مطالب و مقالاتی که مستلزم بازاندیشی، بازسازی است، تفسیر و استفاده از نقشه ها و نمودارها، سرودن اشعار، کارهای علمی و نمایشی، طراحی و اجرای مهارتهای ورزشی، شرکت در امتحانات و آزمونهای شفاهی و زبانی و ... که همه و همه نشانگر کاربردی، واقعی و عملی سنجش عملکرد است.
بنابراین سنجش عملکرد یک دیدگاه، رویکرد و شیوه کلّی سنجش یادگیرنده است که از همه روش ها و ابزار موجود می تواند استفاده کند حتی از روش های مرسوم و معمول اندازه گیری مانند آزمونهای معلم ساخته، که البته لازم به ذکر است که آنچه که این ابزارهای رایج و کّمی را از روش های کیفی نوین متمایز می سازد، هدف و نحوه ی به کارگیری و استفاده از نتایج سنجش است. در ضمن عملکرد میتواند به شکل فردی یا گروهی سنجیده شود.
بهتر است قبل از اجرای سنجش عملکرد چند سؤال از خود بپرسیم:
1- می خواهیم چه مفهوم، مهارت یا دانشی را بیازماییم.( هدف )
2- فراگیران چه چیز باید بدانند. ( محتوا )
3- فراگیران در چه سطحی باید عملکرد مورد نظر را از خود نشان دهند. ( ملاک پذیرش عملکرد )
3 قسمت اصلی آزمون های عملکردی:
1- تکلیف عمومی: فعالیّتی است که معلم طراحی می کند تا فراگیر درگیر شود.
2- برگه ارزشیابی: فراگیر راه حل، شیوه کار، نقشه کار..... را روی برگه ارزشیابی منعکس می کند.
3- نمره گذاری: معلم با توجّه به هدفهای آزمون عملکردی که از قبل مشخص است معیار ارزشیابی را مشخص می کند.
در پایان برای داشتن یک ارزشیابی توصیفی مطلوب و مفید لازم است که اولاً معلمان با اهداف این ارزشیابی و ابزار آن و نحوه ی انجام آن آشنا شوند و آن گاه اولیا را در جریان کار قرار دهند و سپس دانش آموزان را توجیه کنند در این صورت است که همگی با هم با فکر و توان هم می توانیم راه را تا پایان ادامه دهیم و به نتیجه مطلوب برسیم.
