راهبردهایی برای بالا بردن میزان توجه و ایجاد انگیزه:
تعدادی از غلطهای املایی دانش آموزان در کلمات با حروف همصدا مربوط به پایین بودن دامنه توجه آنان است. گاهی مشاهده می کنیم که فراگیر از روی یک لغت ده مرتبه نوشته، که نه بار آن را درست و بار دهم دوباره آن را غلط نوشته است. یا باز در املا بعدی همان غلطها را تکرار می کند. 50 تا 80 درصد دانش آموزان با اختلال پر تحرکی همراه با نارسایی و کمبود توجه، دارای ناتوانیهای یادگیری هستند. برخی از متخصصین بی توجهی را مهمترین علت یاد نگرفتن دانش آموزان می دانند و معتقدند که برای اینکه شخص بتواند مطلبی را فراگیرد، باید به آن توجه کند و هر چه دامنه توجه کودک بیشتر باشد آن مطلب بهتر آموخته و درک می شود. برای بالا بردن دامنه توجه، نکات ذیل باید مد نظر باشد:
1- گاهی مواقع عوامل بیرونی بازدارنده و محدود کننده توجه مانند سرو صدا و بطور کلی محرکات محیطی، مانع از توجه لازم دانش آموز به مطلب مورد نظر می شود که در اینجا باید از شیوه تعدیل محرکات محیطی استفاده کرد. گاهی نیز عوامل درونی مانند تخیلات، درد و بیماری مزمن، ترس و اضطراب، گرسنگی و تشنگی و خستگی مفرط باعث کمبود توجه می گردد. بنابراین با شناختن عوامل مذکور، بهتر می توان به درمان اقدام نمود.
2- مورد دیگری که باعث عدم توجه دانش آموزان می شود، جالب نبودن موضوع برای فراگیر است. پیشنهاد می شود که مطالب آموختنی را طوری برای دانش آموز طرح کنیم تا برای او جالب باشد و توجه و دقتش را جلب نماید.
3- استفاده از رنگهای مناسب ( مانند قرمز، آبی، صورتی و سبز) می تواند برای جلب توجه مفید واقع شود، زیرا استفاده مداوم از یک رنگ باعث یکنواختی و خستگی دانش آموز می گردد. لذا پیشنهاد می شود که فراگیر با حروف همصدا در کتاب را پیدا کند و با ماژیک مطالعه ( فسفری) زیر یا دور یا روی آن را خط بکشد.
4- نقش اندازه حروف و شکل نوشتن آن نیز برای بالا بردن دامنه توجه از اهمیت خاصی برخوردار است. بنابراین از کلمات با حروف همصدا در متنهای ریز به صورت درشت استفاده شود و یا اینکه آنها را با حروف مایل، کشیده، فشرده و سایه دار در متنهای مختلف به کار برد.
5- هر چه سن دانش آموز زیادتر شود دامنه توجه وی هم بالاتر می رود، لذا باید طول زمان آموزش با سطح توجه و دقت دانش آموز متناسب باشد، بنابراین بهتر است زمان آموزش دانش آموزان با ناتوانیهای یادگیری همراه با اختلال توجه در مقطع ابتدایی، به جای یک جلسه 60 دقیقه ای متراکم در منزل به سه جلسه 20 دقیقه ای تبدیل شود.
6- بعضی از مواقع دانش آموزان با ناتوانیهای یادگیری بر اثر شکستهای متعدد و ضعف نمرات املا، انگیزه خود را از دست می دهند. دراین حالت باید برنامه درمانی آنها به نحوی طراحی شود که حداقل به 95 درصد از سئوالات پاسخ درست بدهد. این نکته را مد نظر داشته باشیم که منظور امتحان آنها نیست، بلکه ترغیب نمودن برای یادگیری و توجه به مطالب درسی است. لذا سعی کنیم در آموزش از تواناییهای او استفاده کنیم و گام به گام کودک را با املای کلمات دشوار آشنا سازیم.
7- استفاده از رویکردهای رفتاری نیز می تواند برای بالا بردن انگیزه و توجه دانش آموز موثر واقع شود. متخصصان این دیدگاه معتقدند که کودکان نیاموخته اند که در هنگام یادگیری عملکرد درست و صحیح از خود نشان دهند، بنابراین به کارگیری تقویت مثبت را در برابر رفتارهای دلخواه پیشنهاد می کنند. برای مثال به دانش آموز گفته می شود به ازای املای صحیح هر 10 کلمه با حروف همصدا، یک شی مورد علاقه اش را دریافت می دارد. پاره ای از رفتار گرایان معتقدند که ناتوانیهای یادگیری دانش آموزان باعث اختلالات رفتاری در آنها می شود، در نتیجه نباید برای درمان تنها به اختلالات رفتاری بسنده کرد، بلکه با هدف قرار دادن عملکرد تحصیلی دانش آموز و تقویت اعتماد به نفس و ترمیم مشکلات یادگیری، اختلالات رفتاری آنها نیز تعدیل می یابد.