علل ناخن جویدن در کودکان
1.عوامل محیطی:کودکان در امر تقلید بسیار ماهرند. از این رو ، گاهی ناخن جویدن دراثر تقلید به وجود می آید.بدین ترتیب که کودک ابتدا از یک دوست یا یکی از افراد خانواده ی خود تقلید می کند و سپس این امر در او کم کم به شکل عادت در می آید.گاهی هم کودک با این کار به دنبال جلب توجّه اطرافیان است.
2-فشار روحی و اضطراب:در مواردی که کودک تحت فشارهایی مثل سخت گیری بیش از حدّ در رعایت انضباط یا توقّع بیش از حدّ توان قرار می گیرد(مثلاً پیش از آن که توانایی داشته باشد او را وادار می کنند که دفع ادرار خود را کنترل کند) و دائماً سرزنش و نکوهش می شود،دچار اضطراب می گردد و اضطراب،دلیلی رایج برای ناخن جویدن است.کودک مضطرب،ناخن جویدن را تنهاراه رهایی از استرس و کاستن فشارهای عصبی ناشی از تنش ها،دلگیری ها و دلخوری های روزانه می داند.
3-ترس:ناخن جویدن ممکن است نشانه ی دلواپسی و ترس باشد.کودکی که شاهد کشمکش های خانوادگی و جر و بحث های پدر و مادرش می باشد یا در موقعیّت های حساس،مثل پرسیدن درس،امتحان دادن یا دیدن فیلم های مهیج دچار دلهره می شود،برای
تسکین خود شروع به جویدن ناخن میکند.
4-سوء تغذیه:عده ای اعتقاد دارند که سوء تغذیه و کمبود ویتامین A در بعضی کودکان،آنها را عصبی می کند و در مواردی کودک عصبی شروع به جویدن ناخن می کند.«گاهی نیز هنگام در آوردن دندان و التهاب لثه ،این عادت در کودکان به وجود می آید».
منبع مجله پیوند خرداد87
---------------------------------------------------
گاهی مدارس به قدری سرگرم آموزش ، امتحان ، ادب و انضباط ، و امور اداری هستند که مسائل اساسی نوجوانان مورد غفلت قرار می گیرند . مدارس می توانند ، چه در قالب برنامه های حمایتی ملی و چه با برنامه های موردی و خاص ، اقدامات مؤثری در پیشگیری از بروز و توسعه ی مشکلات هیجانی انجام دهند ؛ از جمله:
1. در مدرسه باید امکانات تخصصی لازم ، مانند بهره مندی از مشاوره یا روان شناس برای تشخیص مشکلات هیجانی وجود داشته باشد . حداقل مدیر مدرسه باید با آموزه های مشاورهای آشنا باشد .
2. بخش مهمی از فعالیت های مدارس باید به توسع? آموزه های روان شناسی سلامت معطوف باشد . همه انسان ها به چنین آموزش هائی نیاز دارند .
3. مدرسه باید نیازهای روان شناختی و مشکلات آنان را شناسائی و خدمات موردی یا عمومی ارائه کند .
4. فضای عمومی مدرسه نقش مهمی در تربیت دارد .مدیر مدرسه باید بتواند عوامل مؤثر در ایجاد یک فضای مطلوب و شاداب را تحلیل ، شناسایی و فراهم کند .
5. سلامت روانی معلم در رشد عاطفی و هیجانی دانش آموزان بسیار تأثیرگذار است .
منبع: مجله رشد راهنمایی تحصیلی بهمن 86
---------------------------------------------------
ارزیابی شرایط روان شناختی خانواده،کاری دشوار و اصلاح آن کاری دشوارتر است ؛ به خصوص اگر یکی از والدین دچار اختلالات روان شناختی باشد . احساس خوش بینی یا بدبینی به زندگی ، به طور معمول از خانواده نشئت می گیرد و تغییر رویه و نگرش والدینی که به زندگی و آینده امیدوار نیستند ، به سادگی امکان پذیر نیست . با وجود این ، برای بهبود شرایط خانواده می توان توصیه کرد:
1. احساسات مثبت و منفی در فضای خانواده مورد ارزیابی قرار گیرند و مثبت نگری تقویت شود .
2. احساسات و رفتارهای نوجوان از قبیل:"بدبینی شدید ، بی ارزشی ، ناامیدی ، عزت نفس پائین ، خود سرزنش گری ، کم جرئتی ، نا آرامی و غیره ، مورد توجه منطقی قرار گیرند .
3.مشکلات هیجانی نوجوان با استفاده از نگرشی تعاملی به خانواده و بررسی شود .وقتی همه چیز متوجه نوجوان است و پدر و مادر کنار می کشند ، یا نقش خود را خنثی تلقی می کنند ، به طور معمول ، اتفاق خاصی نمی افتد و بهبودی حاصل نمی شود.
4.به نوجوان راهبردهای کنار آمدن با فشار روانی آموزش داده می شود .
منبع: مجله رشد راهنمایی تحصیلی بهمن 86
---------------------------------------------------
تا چندی پیش، محققین و نظریه پردازان، عزت نفس را قضاوت کلی فرد در مورد خود
می دانستند اما در سالهای اخیر مشخص شده است که کودکان و بزرگسالان، خودشان را از زوایا و جنبه های مختلف مورد ارزیابی و قضاوت قرار میدهند که در این رابطه می توان جنبه های اجتماعی، بدنی، تحصیلی، خانوادگی و کلی را نام برد .
برای روشن شدن مطلب، درمورد هر کدام از موارد فوق توضیحاتی مختصر ارائه خواهد شد.
· عزت نفس اجتماعی :
شامل عقاید کودک در مورد خودش به عنوان یک دوست برای دیگران است . آیا کودکان دیگر او را دوست دارند ؟ آیا عقاید وافکار او برای آن ها ارزشمند است؟ آیا او را در فعالیت هایشان شرکت می دهند؟ آیا از ارتباط و تعامل باهمسالان خود احساس رضایت می کند؟ به طور کلی
عزت نفس بدنی :
عزت نفس بدنی به ارزیابی و قضاوت فرد نسبت به توانایی بدنی خود اطلاق می شود که از طریق فعالیتها و کنش های بدنی در فرد به وجود می آید. بنابراین
· عزت نفس تحصیلی:
عزت نفس تحصیلی به ارزیابی و قضاوت فرد نسبت به ارزشمندی تحصیلی خود مربوط
می شود. اگر واکنش اطرافیان در مورد وضعیت تحصیلی فرد مطلوب باشد، در او احساس رضایت از خود ایجاد نموده و به قضاوت مثبت فرد درباره خودش کمک می کند .
· عزت نفس خانوادگی:
ارزیابی و قضاوت فرد به عنوان عضوی از خانواده را عزت نفس خانوادگی می گویند که در اثر تعامل فرد با اعضاء خانواده در او به وجود می آید. نوع رابطه متقابل فرد با پدر، مادر، برادران و خواهران و سایر اعضاء خانواده و این که فرد تا چه اندازه توسط آن ها پذیرفته شده است، در چگونگی نگرش او نسبت به خود مؤثر است و عزت نفس خانوادگی او را تعیین می کند .
· عزت نفس کلی :
عزت نفس کلی به ارزیابی و قضاوت فرد نسبت به کلیه ارزش های خود اطلاق می شود که این جنبه از عزت نفس، سایر جنبه های فوق را در خود دارد و در واقع به آن ها نوعی وحدت و یکپارچگی
می بخشد. فردی که عزت نفس کلی مثبتی دارد، از کلیه جهات بدنی ، اجتماعی، خانوادگی و تحصیلی، خود را مطلوب و خوب میداند. او نگرش مثبت خود را از واکنش مثبت اعضاء خانواده، همسالان، معلمین و توانایی های بدنی خود کسب نموده است. چنین فردی ، بهتر می تواند با مشکل خود مقابله کند ( اسلامی نسب ،ص48)
منبع مجلات رشد معلم بهمن واسفند86
---------------------------------------------------
· نظریه کوپر اسمیت :
کوپر اسمیت عزت نفس را یک ارزشیابی فردی می داند که معمولاً با توجه به خویشتن حفظ
می شود ( به نقل از جوادی و کدیور، روانشناسی تربیتی-ص138). کوپر اسمیت چهار عامل اسنادی را برای رشد عزت نفس بیان می کند . نخستین آن و مقدم بر تمام عوامل، میزان احترام .
نظریه مازلو:
مازلو در سلسله مراتب نیازها و در سطح سوم ، احترام به خود یا عزت نفس را قرار می دهد که مشتمل بر تمایل شایستگی، چیرگی، پیشرفت ، توانمندی، کفایت، اطمینان، استقلال و آزادی است. زمانی که این نیازها ارضا شود،
نظریه راجرز:
راجرز، عزت نفس را ارزیابی مداوم شخص از ارزشمندی خویشتن خود ویا نوعی قضاوت نسبت به ارزشندی وجودی خود تعریف کرده است. او معتقد است این صفت در انسان حالت عمومی دارد و محدود و زود گذر نیست. بر طبق نظر راجرز، عزت نفس در اثر نیاز به توجه مثبت دیگران به وجود می آید. نیاز به توجه مثبت دیگران، شامل بازخوردها، طرز برخورد گرم و
محبت آمیز، صمیمیت، پذیرش و مهربانی از طرف محیط به خصوص اولیاء کودک است .
نظریه ویلیام جیمز:
در بررسی عزت نفس، اولین کار توسط ویلیام جیمز انجام شده است. او معتقد بود که تصور فرد از خود در حین تعاملات اجتماعی ، یعنی از زمانی که متولد شده و مورد شناسایی دیگران قرار می گیرد، شکل می گیرد ( به نقل از بیابانگرد، 1380).
· نظریه جرج مید :
مید معتقد است که تصورات و نگرش های شخص، نقش زیادی در زندگی او دارند. این تصورات می تواند، مربوط به موقعیت های درونی یا بیرونی باشد. تصورات بر اساس بازخوردی که از نظر دیگران به دست می آید، تشکیل می شود. بنابراین شخص خصوصیات خود را به
گونه ای درک می کند که دیگران آن خصوصیات را به وی نسبت می دهند. او نتیجه گرفت عزت نفس بر اثر انعکاس ارزیابی دیگران، به وجود می آید و این اجتماع است که برای افراد معیارهای
زندگی را تعیین می کند و از طرفی نظریات دیگران در شخص درونی میشود و عزت نفس او را شکل می دهد .
منبع مجلات پیوند آبان ودی ماه 86
---------------------------------------------------
مدرسه گریزی
نویسنده : مرتضی بیابانی::
87/3/24:: 8:32 صبح
اصطلاح مدرسه گریزی پس از اجباری شدن آموزش و پرورش در اواخر قرن نوزدهم میلادی در اروپا رواج یافت. در آن موقع اصطلاح فرار از مدرسه کلیه شکل های غیبت بدون اجازه از مدرسه را دربرمی گرفت. فرار از مدرسه عکس العمل های متفاوتی از سوی اولیاء و مربیان برانگیخته است که اهمیت مطالعه گسترده این موضوع را دو چندان می کند. نگرانی هایی که این نوع مشکل به وجود می آورد پرسش هایی را در ذهن اولیاء و مربیان به وجود می آورد مانند: سرنوشت او چه می شود؟ آیا در بزرگسالی به مشکلی برنمی خورد؟
با این توصیف، سوالی را می توان مطرح کرد که آیا فرار از مدرسه یک فاجعه است؟ در بهترین شرایط ، مدرسه گریزی می تواند تبعات جبران ناپذیری را به دنبال داشته باشد. به طوری که برخی از روانشناسان مدرسه گریزی را با خودکشی فردی مقایسه کرده اند. به عبارت دیگر، همان طور که بیمار در معرض خطر خودکشی را باید بستری کرد، یک کودک مدرسه گریز را نیز باید به یک مدرسه شبانه روزی یا بازپروری نوجوانان منتقل کرد.
چرا کودک از مدرسه می گریزد؟ جواب این سوال را با پیگیری مسیر رشد و تحول کودک می توان پیدا کرد. ورود به مدرسه اولین برخورد جدی کودک با اجتماع و درخواستهای آن است. کودک مدرسه گریز، آینده اجتماعی و شغلی خود را به مخاطره می اندازد، در نتیجه فرار از مدرسه یک خودکشی اجتماعی است. با ورود کودک به محیط مدرسه، دوگانگی و کشمکشی بین محیط خانوادگی و محیط جدید ایجاد می شود. اما این تعارض از کجا ریشه می گیرد؟ مدرسه برای آموختن مهارت های تفکر جدید مثل نوشتن، حساب و... روی شناخت بنیادی کودک از دنیای اطرافش تاثیر می گذارد، در عین حال دامنه این تاثیر تا رشد جسمانی وی هم کشیده می شود. اثر روی رشد جسمانی با آموزش های حرکتی، زنگهای ورزش و رسیدگی به مسائل بهداشتی، خودش را نشان می دهد.
کودک در محیط آموزش، خود را بین هم سن و سالانش می بیند و برای نخستین بار دست به ترسیم تصویری از خود بر اساس نگرش های گروه همسالان می زند. این تصویر جدید، از زاویه دید محیطی، در تعارض با تصویر قبلی محیط خانوادگی قرار می گیرد. پس مدرسه تکالیف جدیدی را روی دوش کودک که ماهیتی رابطه جو دارد می گذارد. می توان گفت ورود به مدرسه به خاطر همین تکلیف جدید بحران زاست. هر چند نمی توان تفاوت های فرهنگی شدن و اجتماعی شدن افراد را از نظر دور داشت ولی هر کودکی با توجه به تمام ملاحظات، متحمل فشار روانی می شود.
انسان موجودی رابطه جو و اهل تجربه کردن است؛ وقتی مدرسه تکالیفی را فراتر از توان دانش آموز از وی می خواهد نطفه مدرسه گریزی بسته می شود. کودک مدرسه گریز را کودکی توصیف می کنند که دارای هوش پایین تری است، هوش وی برای سازگاری با درخواست های محیط آموزشی کافی نیست. در کوتاه ترین تعریف؛ هوش، توانایی سازگاری با محیط است. ظرفیت پنهان کودک در برخورد با درخواست های محیط جدید آشکار می شود.
رشد اخلاقی کودک در دوره مدرسه دارای جایگاه ویژه ای است. کودک از یک سو با ارزش های اخلاقی محیط آموزشی که توسط مدرسه و معلم تدریس می شود و از سوی دیگر با ارزش های اخلاقی گروه همسالان دست به گریبان است.
اخلاق به طور معمول، ادب را ستایش می کند ولی گروه همسالان جسارت و بی ادبی را شجاعت می داند. ظرفیت سازش یافتن یا کنار آمدن با موفقیت های مختلف و متفاوت، لازمه میانجی گری این دو نوع خط مشی اخلاقی است.
اگر کودکی نتواند بین این دو قطب متضاد، صلح و سازش ایجاد کند دچار ناکامی خواهد شد. تلاش کودک در این سن و سال برای انجام کاری جدید و به کار بستن ابتکار از سوی احساس درونی مقصر بودن و گناهکاری تهدید می شود. ولی همین کودک از 6 - 7 سالگی تا آغاز نوجوانی روابط عمده اجتماعی اش را در محیط آموزشی و گروه همسالان سپری می کند. فقدان احساس کارآمد بودن و مثمرثمر بودن، کودک را متزلزل می کند و بهره وری و کارآمدی فرد را تهدید می نماید.
منابع:
1- روان شناسی رشد، دکتر علی اکبر سیف
2- خانواده و دشواری های رفتار با کودکان، دکتر علی قائمی
---------------------------------------------------
افسردگی چیست؟ افسردگی مجموعه‌ای از حالات گوناگون است که در زیر چتر آن ما می‌توانیم احساس خفیف ملال تا حالت سکون و بی‌عملی کامل را جای دهیم.
?- شخص احساس ناامیدی، یأس، غم و بی‌تفاوتی میکند و پیوسته حالت ملال و دلتنگی دارد. حرکت بسوی افسردگی حرکت بسوی مرگ و خلاء می‌باشد. احساسات شخص تغییر کرده و گویی ابری از غم پیرامون شخص را فرامی‌گیرد.
?- هنگامی که شخصی افسرده میشود، چشم‌انداز خود را نسبت به مسائل از دست می‌دهد. هنگامی که شما افسرده می‌شوید، درک شما از زندگی، شغل و خانواده‌تان بی‌رنگ و بی‌معنی میشود. افسردگی چون مجموعه‌ای از عدسیهای فیلمبرداری می‌باشد که تنهابر روی قسمتهای تاریک زندگی متمرکز می‌شوند و خوشی و حرکت و جنبش را در صحنه نادیده می‌گیرند. هنگام افسردگی، دیدگاه ما از خود، زندگی و خدا تحریف میشود.
افسردگی باعث می‌گردد که در شخص الگوی تفکر منفی نسبت به کل زندگی بوجود آید. افکار و باورهای نادرستی به ذهن شخص هجوم می‌آورند که این افکار عمدتاً منفی هستند. توجه به افکاری که به ذهن شخص وارد نمی‌شوند نیز اهمیت دارد. دیگر خاطرات خوب و مثبت ارج و منزلت خویشتن شخص را بالا نمی‌برند و به آینده به او امید نمی‌بخشند.
?- در فعالیت‌های جسمانی شخص افسرده، یعنی برای مثال در میزان خواب، فعالیت جنسی و تغذیه فرد نیز تغییراتی بوجود می‌آیند. میل جنسی فرد کاهش یافته و بعضی از مردان درمی‌یابند که دچار ناتوانی جنسی هستند. این امر باعث تقویت احساس بی‌ارزش بودن در آنان می‌گردد. کاهش میل جنسی همواره فرض وجود افسردگی را مطرح می‌سازد. بعضی از اشخاص علاقه‌شان به خوردن کم میشود. بعضی دیگر سعی می‌کنند در پرخوری از خود رکورد بر جای بگذارند. بعضی پیوسته می‌خوابند و بعضی دیگر قادر به خوابیدن نیستند. هنگامی که فردی افسرده است، همه اَشکال درد و رنجهای جسمانی ممکن است مشاهده شوند.
?- عزت‌نفس فرد شدیداً کاهش می‌یابد. نگرش مثبت نسبت به خویشتن بتدریج کاهش یافته و ارزش وجودی فرد زیر سؤال می‌رود. میزان اعتماد به نفس در شخص نیز پایین می‌باشد.
?- شخص بخاطر ترس بی‌دلیل در مورد طرد شدن از سوی دیگران، از اشخاص دوری می‌جوید. متأسفانه رفتار شخص افسرده می‌تواند باعث این گردد که دیگران وی را طرد کنند. شخص افسرده از فعالیت‌های مورد علاقه خود دست می‌کشد، به تلفنهای دیگران پاسخ نمی‌دهد و راههایی را می‌جوید تا از صحبت با دیگران یا ملاقات با آنان خودداری کند. هر چقدر میزان افسردگی شخص شدیدتر باشد، رابطه و معاشرت با شخص نیز نامطبوع‌تر میشود.
?- فرد از مشکلات و حتی خود زندگی می‌گریزد. اندیشه‌هایی در مورد فرار از خانه و اجتناب از برخورد با دیگران ذهن شخص را اشغال می‌کنند. بخاطر اینکه شخص زندگی را بی‌ارزش می‌بیند و امیدی به آن ندارد، افکار مربوط به خودکشی در وی بوجود می‌آیند.
?- شخص افسرده در مورد آنچه که دیگران می‌گویند یا انجام میدهند، بیش از حد حساس میشود. ممکن است شخص رفتار دیگران را سوءتعبیر کند و آنها را بشکلی منفی تفسیر کند و بواسطه این ادراکات غلط، تحریک‌پذیر و مستعد مشاجره گردد. غالباً شخص بخاطر تعبیر نادرست مسائل به آسانی به گریه می‌افتد.
?- در فعالیت و کیفیت تفکر فرد نیز تغییر بوجود می‌آید. ذهن شخص ممکن است آشفته گشته و شخص احساس کند که قابلیت وی در اندیشیدن دچار نقصان شده است. این امر شامل ناتوانی متمرکز شده بر روی یک موضوع و یا اخذ تصمیم می‌گردد.
?- شخص در زمینه کنترل بسیاری از احساسات خود مخصوصاً احساس خشم دچار مشکل میشود. ممکن است شخص خشم خود را بشکلی نادرست و بی‌مورد معطوف خود و دیگران سازد. خشم فرد نسبت به خود از احساس فرد در مورد بی‌ارزش بودن خود و عدم‌آگاهی او از روبرو شدن با مسائل ناشی میشود. غالباً این خشم معطوف به دیگران میشود.
??- معمولاً در حالت افسردگی احساس گناه نیز به چشم می‌خورد. ممکن است این احساس گناه دلیلی واقعی داشته و یا زاده تصور و تخیل فرد باشد. غالباً احساس گناه در فرد افسرده از این فرض ناشی میشود که وی اشتباهی مرتکب شده است و یا اینکه افسردگی وی باعث آزار و بدبختی دیگران گشته و فرد افسرده در این مورد مسئول می‌باشد.
??- غالباً افسردگی باعث میشود تا فرد نسبت به دیگران حالت وابستگی پیدا کند. این امر باعث تقویت حالت درماندگی شده و آنگاه فرد بخاطر حالت درماندگی خود دچار خشم می‌گردد.
---------------------------------------------------
افسردگی
نویسنده : مرتضی بیابانی::
87/3/19:: 11:47 عصر
افسردگی
شرح بیماری
افسردگی عبارت است از احساس غم، دلسردی، یا ناامیدی به مدت حداقل 2 هفته در اغلب روزها و اغلب ساعات روز، به علاوه علایم همراه.
علایم شایع
از دست دادن علاقه؛ بی‌حوصلگی و دل‌زدگی؛ ناتوانی از لذت بردن
احساس ناامیدی؛ بی‌حالی و خستگی
بی‌خوابی؛ خواب زیاد یا ناراحت
گوشه‌گیری اجتماعی؛ احساس بی‌ارزش بودن ومورد نیاز نبودن
بی‌اشتهایی یا پرخوری؛ یبوست
از دست دادن میل جنسی
مشکل داشتن در تصمیم‌گیری؛ مشکل داشتن در تمرکز
یکباره به گریه افتادن بدون توضیح مشخص
احساس گناه شدید به خاطر وقایع بی‌اهمیت یا خیالی
تحریک‌پذیری؛ بی‌قراری؛ افکار خودکشی
دردهای مختلف، مثل سردرد، درد قفسه سینه بدون شواهدی از بیماری جسمی
علل
برای بیماری افسردگی واقعی هیچ علت یگانه و روشنی نمی‌توان متصور بود. بعضی از عوامل زیست‌شناختی مثل بیماری‌های جسمی، اختلالات هورمونی، یا بعضی داروها می‌توانند نقش داشته باشند.
عوامل اجتماعی و روانی نیز می‌توانند نقش داشته باشند.
اختلالات ارثی نیز می‌توانند مؤثر باشند.
بروز این حالت ممکن است با تعداد وقایع ناراحت‌کننده زندگی فرد ارتباط داشته باشد.
عوامل تشدید کننده بیماری
عصبانیت یا احساس دیگری که فرو خورده شده باشد.
داشتن شخصیتی وسواسی، منظم و جدی، تکامل‌گرا، یا شدیداً وابسته
سابقه خانوادگی افسردگی
وابستگی به الکل
شکست در کار، ازدواج، یا روابط با دیگران
مرگ یا فقدان یکی از عزیزان
از دست دادن یک چیز مهم (شغل، خانه، سرمایه)
تغییر شغل یا نقل مکان به یک جای جدید
انجام بعضی از اعمال جراحی مثل برداشتن پستان به علت سرطان
وجود یک بیماری یا معلولیت عمده
---------------------------------------------------
اضطراب
نویسنده : مرتضی بیابانی::
87/3/19:: 11:36 عصر
بیان مسئله اضطراب یکی از ناراحتیهای روحی و روان رنجوریهای است که دامنگیر قشری از جمعیت و از جمله جوانان و نوجوانان است اضطراب یکی از مهمترین مسائلی که با آن روبرو هستیم که باعث شده سازگاریهای فرد به خطر بیفتد و انرژی زیادی را برای ایجاد تعادل مصرف کند . بررسی میزان شعون این اختلال روانی در بین دانش آموزان پسر و دختر قطعا می تواند زمینه ساز شناسایی علل و شرایط ایجاد کننده و دامن زنده و نهایتا تلاش و برنامه ریزی جهت رفع و حل آنها می باشد.
---------------------------------------------------
رابطه خلاقیت وعزت نفس
با توجه به نتیجه بررسی های انجام شده ،خلاقیت واستعدادهای خلاقه نهفته در کودک ونوجوان قابل رشد وتوسعه است ،و این کیفیت مستلزم تلاش وکوشش همه جانبه در ابعاد گوناگون کودک ونوجوان به ویژه عزت نفس می باشد .
ولیکن قابل تعمق است که رابطه عزت نفس ورفتارهایی همچون تفکر واندیشیدن که غیر آشکار هستند با دلایل گوناگون نشان داده شده است . از آن جمله افزایش عزت نفس کلی است که کل فرایند فکری راتحت تأثیر قرار می دهد بنابراین منطقی خواهد بود اگر فرض کنیم حتی در فرآیند تفکر و اندیشیدن ،عزت نفس به عنوان پایه اصلی آن مطرح است . (کارل ،1998 )
فرنل (2001 ) نشان داد کودکان مبتلا به اختلا ل ذهنی به صورت معنی داری نمره عزت نفس کمتری از کودکان ناشی از فقدان عزت نفس یا به عبارتی مهارتهای اجتماعی گروه است . در یک مطالعه دیگر که موید تفسیر فوق از مطالعه فرنل می باشد (بروان ،2001 ) نشان داد که عزت نفس کلی با خلاقیت همبستگی بین 31/ . تا 45/0 دارد که با یافته های جوتر (1987 )هماهنگ است .
نوجوانان دارای عزت نفس پائین الگوهای منفی خلاقیت را از خود به نمایش می گذارند اما کودکان ونوجوانان دارای عزت نفس بالاتر خلاقیتهای گوناگون از خود بروز می دهند (نیکسون و جوت 1999 )
نتایج مشابهی در مطالعه هنگلر ودیگران بدست آمده است (1999 )بدین معنی که در تحقیق آنان معلوم شد باید توجه داشت وجود یک توانایی بالقوه واز جمله هوش وتوانایی تحصیلی تضمینی برای موقعیت فرد نمی باشد .
مثلاً در مطالعات ارهات وهین شاو (2001 ) عواملی نظیر جذابیت جسمانی ،مهارت حرکتی ،هوش ،پیشرفت تحصیلی و فعالیت های اجتماعی بررسی شدند ومعلوم شد از آنجا که کودکان بیش فعال همراه با نقص توجه ، در این زمینه مشکل دارند ودر صورت توانایی بالقوه امکان بروز آن را ندارند فاقد عزت نفس می باشند بنابراین می توان نتیجه گرفت توانایی بالقوه به تنهایی کافی نیست.
خلاقیت برای ایجاد روابط بهتر
یکی از ارزشمندترین راههای استفاده از خلاقیت ،به کاربردن آن برای بهبود روابط است . زیرا انسانها در سطوحی بیشمار وگوناگون ،در برابر پذیرش امواج طیف یکدیگر ،به ویژه نسبت به انگاره ها وقالبهای فکری که درباره یکدیگر در سر دارند حساس وپذیرا هستند . در واقع ،همین اندیشه ها وگرایشها ی نهفته است که روابط موفق یا نا موفق ما را می سازد .
در رابطه ی عزت نفس با خلاقیت نیز مانند هر چیز دیگر ،دقیقاً همان چیزی را به دست می آوریم که به آن اعتقاد داریم وباور ماست ،مگر اینکه از ژرفترین سطح وجودمان رابطه ای درست ودلخواه را بطلبیم . (شاکتی گواین ،ترجمه خوشدل ،1381 ).
مردمانی که با آنها در رابطه ایم همواره چون آینه ،بازتاب اعتقادات خود ما هستند و ما نیز چون آینه ،بازتاب باورهای آنها هستیم . پس می توان روابط را از قدرتمندترین ابزار رشد وکمال خود دانست .
اگر صادقانه به روابط خود بیگریم می توانیم دریابیم که چگونگی روابطی آفریده ایم .
در برابر روابط خود احساس مسئولیت کامل کنید . لحظه ای فرض کنید که :تنها خود شما مسئول آفریدن چیزی هستید که به وجود آمده است ،حتی اگر چنین به نظرتان می رسد که شخص مقابل مسئول بسیاری از چیزهاست . اگر در این رابطه چیزهایی می بیند که برایتان رضایت بخش نیست ،از خود بپرسید چرا وچگونگی آن را به آن شیوه آفریدند .
بکوشید آن اعتقاد هسته ای وباورهای ژرف کانونی و مرکزی را که علت اصلی مشکلات شما هستند و نمی گذارند به روابط شاد و مهر آمیز ودلخواهتان دست یابید کشف کنید .
برای استفاده از رابطه ی عزت نفس با خلاقیت به منظور حفظ وبهبود سلامت و تناسب اندام وزیبایی جسمانی ،راههای بسیاری وجود دارد وتندرستی وجاذبه ی ما ،مانند هر چیزدیگر زاییده ی گرایشهای ذهنی ماست . پس عرض کردن باورها وتغییراعتقادات یا شیوه ی همنوایی که با خویشتن وجهان داریم می تواند اثرات جسمانی ژرف وشگرف پدید آورد (شاکتی گواین ،ترجمه ی خوشدل ،1381 )
---------------------------------------------------
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
---------------------------------------------------
